dag 5 – 30 mei 2015

Vroeg wakker, douchen en om kwart voor zeven trok ik de branddeur van de sporthal dicht en ging op zoek naar een bar voor de gebruikelijke kop koffie-american. Zeven uur ging ik richting het hooggebergte van “Siërra De Guadarrama”, een ruig natuurgebied.

Grotendeels over oude Romeinse wegen welke soms ruig steil omhoog, mijn stok was een welkome knecht in deze klimpartijen. Ook had ik nogal eens te maken met grind en zandpaden, in ieder geval de hele dag geen asfalt. De hele route door grote oude dennenbossen maakte de tocht bijzonder en schaduwrijk met prachtige vergezichten.

Opvallend is dat ik vandaag weer geen pelgrims gezien heb, onbegrijpelijk temeer omdat men er alles aan gedaan heeft om de camino “De Madrid”, welke ik op dit moment aan het lopen ben,  behoord tot de absolute top.

Na ruim 9 km klimmen was ik rond 11 uur op het hoogste punt van de Puerto de la Fuenfria. 1796 meter, hier is ook de provinciegrens van Madrid en Castilla y Leon. De afdaling die volgde was bijzonder, onder de bomen waardoor de zonnestralen steeds garant stonden voor prachtige effecten was het genieten met als gevolg dat je de vermoeidheid nauwelijks voelde.

De finish lag vandaag in de stad Segovia waar ik mijn intrek heb genomen in een Hostel. Nauwelijks 200 meter van de enorm mooie en bekende kathedraal van Santa Maria met zijn 18 kapellen. Ook het Romeinse aquaduct met een lengte van 818 meter is het belangrijkste Romeinse burgerwerk werk in Spanje. Gebouwd zonder het gebruik van mortel te hechten de 25.000 granieten blokken waaruit, bereikt het 29 meter hoog.

Op dit moment bevindt ik mij in een van de gezellige straten met een heerlijke pot cerveza met  live muziek op het aansluitende terras. De bedoeling is om zo dadelijk mijn bedje op te zoeken om morgen weer fit aan de volgende etappe te kunnen beginnen.

dag 4 – vrijdag 29 mei

Na 15 km kreeg ik de mogelijkheid om te slapen in een sporthal te Cercedilla. Na behoorlijk klauterwerk en de gemaakte hoogte meters alsmede de onduidelijkheid wanneer de volgende Albergue zich aan zal dienen heb ik daarvoor gekozen. Met de lange tocht van gisteren in de benen vond ik het verstandig om het zo op te lossen.

Gisterenavond laat melde zich nog een Pelgrim aan de albergue deur en die eveneens vannacht daar geslapen heeft. Het was zeer moeilijk om met hem te communiceren omdat hij ook geen letter Engels kon. Vanmorgen zijn wij gelijktijdig vertrokken en al vlug uithebt oog omdat hij een veel hoger tempo onderhield.

Vanaf de eerste minuut was het vandaag genieten, met de opkomende zon, tussen de granietblokken door het hooggebergte in. Prachtige vergezichten met sneeuw op de bergtoppen. Al snel begon het behoorlijk warm te worden zonder wind en vrijwel onbewolkt. Met rechts de “Park del Manzanaros”, een groot nationaal park wat bekend staat om zijn enorme graniet blokken. Nadat ik het bergmeer van Navacerrado rechts was gepasseerd ben ik dwars door de stad Navacerrada gelopen en doemde het “Guadarrama” gebergte op, en ben ik aan de voet, in Cercedilla, mijn tocht van vandaag beëindigd. Morgen gaan de eerste 8 kilometer steil omhoog langs een klauterpad ” Siërra de Siete Picos” genaamd, naar 1796 meter hoogte. Het zal mij benieuwen hoe dat zal gaan.

Eergisteren ben ik afgestraft na het begaan van een onzorgvuldig foutje. Ik had mijn slaapzak weggetrapt omdat ik het heet had, ‘s morgens bleken mijn voeten en benen bewerkt te zijn door “bedwantsen”. Gisteren heb ik mijn spulletjes uit gewassen en bij de apotheek zalf gekocht. Gelukkig is het nu weer aan het wegtrekken en is de last vrijwel minimaal. Een foutje, maar van foutjes leert men.

Morgen de eerste echte uitdaging, later meer hierover!

dag 3 – vrijdag 28 mei

Om zes uur werd er door een politieagente op de deur geklopt wat gisteren ook afgesproken
was n.l om half zeven liep haar dienst af en mocht zij naar huis mits er geen Pelgrim meer in het gemeentehuis was. En inderdaad ruim voor half zeven was ik gedoucht gepakt en gezakt.
In de plaatselijke bar koffie en 2 broodjes (3 euro) verorbert en vertrokken.

Met de laagstaande zon en een helder blauwe lucht was het een bijzondere ervaring om de heuvels in te trekken. Geen landbouw alleen beweiding door overwegend vleeskoeien in weilanden met uitsluitend dor gras onder de honderden ha steeneiken.

Op afstand zag men de eerstvolgende stad al liggen wat het richtpunt was met zijn uitstekende kerktoren. Ik had de indruk van een kerkske maar hoe korter ik hem naderde hoe duidelijker het was dat de schijn bedriegt, het bleek de Santa Anna Kathedraal te zijn. Ik heb daar mijn rust genomen terwijl er een mis werd opgedragen. “Dit voor een bijzondere intentie!”. Eenmaal buiten heb ik nog een kopje koffie genomen om de tweede helft van vandaag te gaan lopen.

Het was behoorlijk pittig mede door de grote afstand, wat niet gepland was maar noodgedwongen, de Albergue in Manzanares el Real is gesloten en moest ik nog eens 8 km verder naar Mataelpino alwaar een gloed nieuwe Albergue geopend is, achteraf niet erg want het lijkt wel een 5 sterren Hotel, en morgen gaat het zeer stevig omhoog, het nationaal park van de hoge Manzanares door de siërra de Guadarrama. Het beloofd een uitdagende tocht te worden met steigingspercentages tot wel 15% en alles over oude Romeinse wegen, tot een uiteindelijke hoogte van 1796 meter !

Op dit moment zit ik met een grote pot bier aan de “Centro Mayores” van het stadje. Het is negen uur en de temperatuur is dalende. Ik schat 25 graden, dus goed te hebben. Mijn knie doet het goed, alleen mijn schouders doen zeer een fenomeen waarmee ik nog nooit te maken heb gehad. Mooi zijn de reacties van de Spanjaarden over het typen van mijn verslag!

Morgen verder………………………

dag 2 – vrijdag 27 mei

Toen ik gisteren in het vliegtuig mijn iPad dichtklapte na het schijven van mijn eerste verslagje, ontdekte ik dat twee rijen achter mij Conny haar vriendin uit Stevensbeek, Marga met haar dochter Dineke zat. Wat natuurlijk de nodige hilariteit veroorzaakte, want ongewild werd natuurlijk de gespreksstof over Tars weer volop aan de orde gesteld. En wat uiteindelijk resulteerde in een gezamenlijk etentje op een terrasje in Madrid. Tenslotte onze overnachtingsplaatsen lagen nauwelijks 5 minuten lopen van elkaar af.

Nadat ik de nacht had doorgebracht in hostel “Meeting Point” in Madrid waar wij met drieën een 8 persoonskamer deelde, een Colombiaan en een Koreaan en ik, ben ik vanmorgen om 8.00 uur al vertrokken voor mijn eerste stempel op te halen in de grote kathedraal. Om 9 uur ging de deur open en kwart over negen ben ik aangelopen. Aanvankelijk om de 24 km volledig te lopen ondanks het advies om het eerste stuk met de Metro te doen. Na een uur door Madrid dwalen ben ik er toch voor gezwicht om de metro te nemen tot aan de wijk Fuencarral. Wel heb ik tijdens deze dwaaltocht in indruk opgedaan van de prachtige miljoenenstad Madrid.

Vanaf Fuencarral was het even zoeken om de eerste gele pijl te vinden maar toen ik deze eenmaal gevonden had was het vanaf het eerste moment genieten van een overduidelijke gemarkeerde route, waarbij bevestigd werd dat een route beschrijving overbodig is, zo duidelijk is hij aangegeven.

Geheel blauwe lucht waarin geen wolkje te bekennen viel met temperaturen van over de dertig graden begeleiden mijn eerste officiële wandeldag. Ik trof een geaccidenteerd droog landschap aan waarvan je geneigd bent te zeggen dat dit al maanden geen regen gehad heeft het enige wat groen was waren de blaadjes van de steeneiken waartussen ik vandaag de gehele dag getoefd heb. Het enige minpuntje waren de auto’s en de treinen waartussen het pad doorheen slalomde.

Ik ben gestopt in de moderne stad Tres Cantos en mijn intrek genomen in de kelder van het gemeentehuis waar men een kamer heeft ingericht voor Pelgrims die onderweg zijn en een slaapplaats zoeken.

Op de kamer is alles aanwezig; 3 bedden, mogelijkheid een vierde en vijfde bed te creëren, buro inclusief stoel, bankstel, moderne douche, toilet en een kast met informatie over de stad.
Natuurlijk ontbreekt eveneens de Wifi niet. Vermeldenswaardig is ook, komende nacht is er permanent politie in het gebouw omdat er een Pelgrim in huis is en aangezien alles bereikbaar is heeft men dat hier zo geregeld. Donatie is niet mogelijk omdat de gemeente dit voor passerende Pelgrims doet. De Gemeentebode bood zelfs aan een restaurant te bespreken en daar wordt ik om 8.00 uur verwacht om een menu del dia van 6 euro te verorberen met als toetje de championswedstrijd op groot scherm te bekijken. Kortom een verhaal wat nauwelijks te geloven is.

Voor wat betreft mijn fysieke problemen deze zijn nihil te noemen! Als ik eerlijk ben heb ik meer last van mijn pilsje van gisterenavond dan van andere ongemakken.

Ik heb af gesproken dat de politie mij morgen om 6 uur wekt dus de verwachting is dat ik morgen om pakweg half acht weervertrek.

Op dit moment is het dinsdag 26 mei 13.00 uur, heb ik mijn stoel 25 D van Ryanair van vlucht FR 3067 ingenomen en is het wachten op vertrek met als eindbestemming Madrid.

Annie Karenze en Janet hebben naar Eindhoven gebracht en onder het genot van een kopje koffie afscheid genomen voor enkele weken. Overweldigend waren ook dit keer de vele telefoontjes, mailtjes en vooral bezoekjes tijdens de afgelopen Pinksterdagen om mij een voorspoedige en goede tocht te toe wensen.

Madrid wordt ook het vertrekpunt van mijn nieuwe tocht n.l. Camino “De Madrid”, een stukje Camino “Franches” dan Camino “San Salvador” om daarna over de Camino “Primitivo” om uiteindelijk in Santiago de Compostela aan te komen.

Waarom deze tocht ? Tijdens mijn vorige camino’s ben ik wel eens aangesproken dat wij (Hollanders) rechtstreeks naar Jacobus, de knecht, lopen en daarbij de meester (Heer) negeren.

Hetgeen ik niet goed begreep. Waarop ik mij erin verdiept heb en uiteindelijk heb gekozen voor de 135 km lange Camino “San Salvador” welke start in Leon en eindigd in Oviedo. Met als warming up “De Madrid” en als slot de “Primitivo”. (Inmiddels zijn wij opgestegen en hangen wij al ergens boven België.)

Ook heb ik gekozen om met de regelmaat mijn ervaringen op de site te plaatsen ingegeven op veler verzoek, bovendien geeft dit ook een binding met het thuisfront zeker op eenzame of moeilijke momenten.

Mijn verwachting is dat het meer een avontuur wordt dan eerdere tochten. Ik heb n.l alleen van de Primitivo een routebeschrijving en voor de rest aantekeningen welke ik verzameld heb op internet, bovendien is de kans groot dat hij grote stukken eenzaam is. Afijn het hoort er bij en mijn ervaringbagage moet dit kunnen tackelen.

Ik heb er zin in, ik ben er klaar voor.