Om half twaalf enigszins gedwongen gestopt

dag 13 – 7 juni

Omdat de hospitelairo er op stond om vanmorgen voor het vertrek bij haar een Spaans ontbijt te nuttigen was de uiteindelijke vertrektijd pas tegen half acht. Strak heldere blauwe hemel, windstil en een, ondanks het vroege tijdstip, best wel warme zon. De afstand tot Sahagun bedroegnog zo’n 40 km. De opzet was om daar maandag te arriveren, maar na 17 km bleek de temperatuur zo hoog opgelopen dat zelfs mijn Spaanse maat met het voorstel kwam om te stoppen. De hele dag ging het door de zogenaamde meseta, wat inhoud; rechte geaccidenteerde okergele leemwegen, zonder schaduw en wat enigszins geestdodend genoemd mag worden.  In de bar werd beweerd dat de temperatuur daar tot boven de 40 graden oploopt wat dan ook een boel verklaard.

IMG_0050Vast tegen de bar in Santervas de Campos is de Albergue welke, zoals wij inmiddels gewoon zijn, alle faciliteiten te bieden heeft. Een groot koel huis met diverse vertrekken met een immens grote kelder is ons onderkomen tot morgenvroeg wanneer wij weer vroeg gaan vertrekken tenminste dat is de planning.

De reparatie van mijn schoenen is redelijk gelukt, op een paar punten zit de zool nog los maar dat heb ik al weer verholpen door er weer lijm tussen te laten lopen en er de poten van mijn bed op te zetten om daarmee de delen tegen elkaar te drukken. Er van uit gaande dat ik morgen gered ben tot op de camino Franches.

Wanneer je door de meseta loopt heb je volop de tijd om b.v. in te schatten hoe groot de percelen zijn waar je langs komt. Stukken van 400 ha en groter is meer regelmaat dan uitzondering. Hoofdzakelijk wordt er gerst bebouwd en op een goeie tweede plaats komt tarwe. Derde plaats zonnebloemen deze zijn gemiddeld 30 cm hoog. Ik verwacht dat morgen de eerste combine’s uit zullen rukken want volgens mij is de eerste gerst er voor klaar.

Ook zal ik morgen geconfronteerd worden met de drukte van de camino Franches in tegenstelling van de huidige route die werkelijk opvallend rustig is, een fenomeen wat mij tot nu toe een geweldige voldoening gaf.

Ik ben ook de hele dag met de familiedag van vandaag bezig, een jaarlijks terug kerend evenement rond de verjaardag van ons vader, wat mij nauwelijks loslaat en of het nu komt omdat ik er niet bij ben of dat ik zo’n sterke familieband in mijn genen heb kan ik niet verklaren evenals de datum van 31 mei. Helaas ik ben er niet bij. Het leven bestaat uit “keuzes maken”.

Op dit moment komen er drie Spaanse pelgrims binnen, doordrenkt van de zweet, 35 km afgelegd, in minimale kledij, kleine rugzak, gouden kettingen en ringen, leeftijd ongeveer 60 jaar, druk buurtend en gebaren, kortom hierbij vergeleken val ik te ligt! Ik geniet er wel van en voor mij leveren ze een wereldprestatie !

6 gedachten over “Om half twaalf enigszins gedwongen gestopt

  1. Margon

    Wat een prachtige verhalen weer. De Belbroekendag was weer een geslaagde dag en we hebben ook op die dag aan jou gedacht Johannes!
    Nog heel veel wandelplezier en blijf voorzichtig!

    1. Marius Brzoskowski

      Vandaag Donderdag 11 Juni lees ik het verslag van 7 Juni.
      Volgens mij zit je dan vandaag in Leon of heel dicht daarbij.
      Ik ben zeer benieuwd hoe het op de Frances is geweest.
      Zo te lezen gaat alles Prima en zijn we binnenkort in ons dorp
      een schoenmaker rijker…..
      Hoe je taai Maatje ….je gaat als een speer en tot de volgende verslagen.
      Veel groeten ook van onsNellie.

  2. Peter Schagen

    He Johannes,
    Ik heb net “dag 7″ gelezen en lees en zie op de foto,s dat het je goed gaat Je bent nu,als ik dit lees 11 dagen onderweg zonder veel mankementen en je hebt het goed naar je zin,het weer is goed geen regen tikkeltje aan de warme kant maar dat had je wel verwacht.ouwe globetrotter. Johannes het ga je goed. Ik lees je berichten met interesse en plezier en wens je veel succes en een goede reis. ik blijf je volgen en schrijf je weer Groet Peter

  3. fam Bankers

    Dag ome Hans,

    Leuke verhalen en heel leuk om jou tocht mee te mogen beleven.
    Wij genieten ervan!!!

    Nog veel succes.

    Heel veel groeten,

    Fam Bankers

  4. broeder Tarcisius

    Zo broeder Johannes, de vaart er goed in zie ik! Hoewel dit pas mijn eerste reactie is (maar het hek is nu van de dam….!) hebben we je “op de voet” gevolgd. Ik heb tot nu toe genoten van je verslagen, zoals de heenreis met Marga en Dieneke (toeval bestaat niet, zijn door mij gezonden ter controle he…), de start in Madrid, je verkoop-vakantiepraatjes van het Spaanse landschap, kerken, pleintjes en steden, de maaltijden, beschrijvingen van je onderkomens; kortom van je bevlogen pelgrimage tot nu nu toe. Ik heb me ook zorgen gemaakt om je heup, schouder en knie, je verkeerd lopen, je kapotte schoenen. Ja zelfs even overwogen om, in navolging van het zadel de vorige keer een paar extra schoenen te komen brengen. Maar gelukkig heb je genoeg oplossend vermogen getoond door zo’n simpel probleempje zelf te verhelpen/verlijmen. Bovendien was het nu moeilijker om het juiste onderdeel te vinden; een juist zadel is namelijk makkelijker te vinden dan een paar nieuwe, passende schoenen… En och, een beetje ontbering maakt de pelgrimstocht alleen maar indrukwekkender! Ook ik ben 7 juni de hele dag met de familiedag bezig geweest, die wederom vol ontberingen zat. Een helse wandeltocht (net als jij middels het volgen van pijlen) door de Millusse bossen, met grote bosmieren, glooiende landschappen (de Zuth), een warm zonnetje op ‘t hoofd ons een weg banend door overwegend bosgebied van naaldbomen. Zelfs een kind op moeten pikken welke door een eerdere groep zomaar achtergelaten was! Hierna een albergue aan “de Kapelakker” opgezocht waar we ons tegoed deden aan een door de hospitelairo ge-bbq-de maaltijd met een goed glas wijn (van Thijs, heeft er echt wel verstand van!). Jammer dat de redelijk corrupte plaatselijke bevolking (lees “Giel”) gemanipuleerd had met de door ons foutloos ingevulde vragenlijsten waardoor we niet in de top-5 van de uitslag voorkwamen. Maar ja, zoiets kun je verwachten in dat soort gebieden he…. Hierna genoten van een goede nachtrust en ‘s morgens weer gewoon aan het werk. Einde eendaagse Camino voor mij! Maar goed, ik bedoel eigenlijk te zeggen dat we je volgen en hier alles zijn gangetje gaat. blijf net als ik goed eten, drinken en op tijd uitrusten. En blijven genieten, maar daar maken we ons geen zorgen over. Goeie reis verder en tot een volgende keer! Groeten van ons allemaal uit Sint Tunnis!

  5. Johannesbernhardus

    Dear Johannes,
    my Dutch is not very good, but I am able to read your text a little bit and I liked it very much. I am german, but I live in Cercedilla, and I like the “Camino de Madrid” too.
    In my blog about the Camino de Madrid, there is now a link to your texts.
    I hope, next time you come to Cercedilla, we can drink a beer together.
    Johannes, Cercedilla on 14/06/215

Reacties plaatsen niet mogelijk.