Vannacht sliep er bij ons in de prachtige dorpsalberge van Gotarrendura, een derde persoon die zichzelf de Fisherman uit Barcelona noemde. Een man van nauwelijks 1,60 m groot van pakweg 50 kg. Grote rugzak, inclusief tent, mooie wandelstok en een gebreide Noorse muts op met een onbekommerde bewondering en respect voor J.Cruiff. Want zegt hij, Barcelona is Cruiff en Cruiff is Barcelona. Zijn beroep is visser en hij maakt een camino van 4 maanden (3000 km) uit dankbaarheid voor het overleven van een ongeluk op zee tijdens het vissen. Hij is aan zijn enkel onder water getrokken door een roofvis en is wonder boven wonder los geraakt en had het ongeluk overleeft.
Later op de avond kwam er nog een fietser uit Tsjechië binnen zodat de 4 bedden bezet waren en wij voor de eerste keer met medepelgrims overnacht hebben in 26 dagen. Wel moet opgemerkt worden dat deze de camino Levante deden.
Vandaag hebben wij weer een nieuwe ervaring opgedaan. Nadat de eerste 12,6 kilometer over voortreffelijke grindwegen, tussen de uitgestrekte akkers met voornamelijk koren gelopen hadden, hadden wij in een bar in Tinosillos ons eerste kop koffie van vandaag genuttigd. Na de pauze werden wij positief verrast met een slingerende weg van 18 km lang door een groot bosgebied van dennenbomen (grove den?) waarvan men hars tapte doormiddel van potten welke men onder aan de beschadigde bast, aan de zuidkant, bevestigd had. Met een trechter liep de hars dan in een potje. Wij hebben eveneens mogen constateren dat deze leeggemaakt werden. Een heel bijzonder schouwspel. Wij vragen ons alleen af waar men hars voor nodig heeft of waarvoor dat gebruikt wordt.
Tenslotte zijn wij gestopt in de stad Arevalo wat opnieuw een mooie oude stad blijkt te zijn, vergeven van de oude gebouwen muren en kastelen. Vijf grote kerken (Eglesia’s) waarop overal de ooievaarsnesten rijk vertegenwoordigd blijken te zijn.
Morgen gaan wij richting Medina del Campo en daar zullen wij moeten beslissen, of door naar Benevante of naar Zamorra om van daaruit de Portugese Northe op te pikken, hier zijn wij nog niet uit, maar daar hebben wij nog een volle dag voor.
Ha Mannen van Staal. “We” gaan lekker! Zo te horen heeft mijn smeekbede om beter wandelweer echt geholpen, want er wordt niet eens meer melding gemaakt van de warmte. Of zijn “we” zo gewend aan de zinderende hitte dat het “ons” niet meer deert? Het blijft een genot de verslagen te lezen. Oh ja, even een antwoord op je vraag: uit het gewonnen hars haalt men colofonium. Colofonium wordt onder andere gebruikt bij het solderen. Bij bepaalde soorten soldeertin zit het in de kern opgesloten en zorgt daar voor een goede vloeiende verbinding. Ook wordt colofonium gebruikt in drukinkten, vernissen, lijmen (onder andere in de kleeflaag van pleisters), geneesmiddelen, kauwgom en zeep en voor het harsen van de strijkstokken van muziekinstrumenten. Daarom noemen ze het ook wel vioolhars.
Zo zie je maar weer, dat als je goed oplet op school zoals ik vroeger altijd heb gedaan (op alle 6 scholen…) je nooit voor verrassingen komt te staan.
Goeie reis verder en blijf goed rondkijken.
En mochten jullie nog iets tegenkomen wat niet duidelijk is: laat maar komen die vragen. Ik graaf even in mijn rijkelijk gevulde bovenkamer en anders is er altijd nog Wikipedia (knippen/plakken) voor als ik het me even niet meer kan herinneren…. Groeten uut Sint Tunnis
Hoi Johannes en Henk,
Ik zie dat jullie al weer een heel eind onderweg zijn en je goed vermaken. Gelukkig zijn de knie-problemen beperkt gebleven en geen reden om de onderneming af te moeten breken. Voetballen is gewoon niet gezond Johannes, dat zou jij als fietser toch moeten weten.
Veel succes nog bij het verdere vervolg van jullie tocht en geniet ervan.
Groeten uit Meijel,
Frans-jozef, Karin en de meiden.