Het pelgrimagegevoel krijgt langzaam maar zeker zijn plaats.

Na de tiende dag kunnen wij concluderen dat het caminogevoel er inmiddels wel is. Lekker op ons gemak, niets moet, blik op oneindig en lopen, genieten van alles wat wij zien en s’avonds een lekker glas wijn of serveza op een Spaans terras. Dat zijn de hoofdingredienten van een Pelgrim.

Afgelopen week hebben wij te maken gehad met extreem hoge temperaturen van tegen de 40 graden, met een rugzak van meer dan 10 kg en het nodige drinken viel het soms niet mee om zonder schaduw uren door de hitte te lopen om onze bestemming te bereiken. Desondanks moeten wij concluderen dat de stemming onderling optimaal en collegiaal was.

Een kleine 600 km hebben wij nu door het binnenland van Spanje getrokken en twee dingen zijn ons opgevallen, wij treffen werkelijk geen mede Pelgrims (5 in totaal) en de bevolking is buitengewoon vriendelijk en behulpzaam.

Ondanks dat wij het verwacht hadden is de hitte tegengevallen, daar staat tegenover dat het vinden van slaapplaatsen reuze is meegevallen.Iedereen denkt mee en overal krijgen wij onvoorwaardelijk medewerking zeker bij het creëren van een slaapplaats. In ieder dorp of stad waar wij aangeven een slaapplaats te wensen wordt alles in het werk gesteld om aan deze wens te voldoen.

Zo kon het gebeuren dat wij al 6 keer de sleutel van de plaatselijke sporthal kregen en gebruik mochten maken van alle faciliteiten en attributen. Meestal gaat dat door bemiddeling van de lokale politie of gemeentehuis. Ook zijn wij al twee keer te gast geweest in de plaatselijke kerk waar men b.v. in een parochiezaaltje een matras voor ons in orde maakte.

Ons is eveneens opgevallen dat er in het binnenland van Spanje echte armoede heerst o.a. de zogenaamde ondergrondse silo’s maar ook wanneer men s’avonds de straat opkomt zit het overgrote deel op bankjes in de parken met niets als een flesje water.

Niet verwonderlijk als men bedenkt dat de prijzen in een jaar met zo’n 30% zijn gestegen. Tijdens mijn camino vorig jaar kreeg ik bijna altijd geld terug van een euro wanneer ik iets dronk nu is het altijd meer dan een euro. Een menu del dia was vorig jaar nog 6 tot 8 euro, nu 10 tot 12 euro.

De hoogvlakte met de onvoorstelbare grote korenvelden, druiven en olijfgaarden hebben wij voorlopig achter ons gelaten en morgen trekken wij het hooggebergte in. De hoogvlakte varieerde tussen de 500 en 700 meter, komende week gaan wij naar hoogtes van boven de 1400 meter. Het zal ons benieuwen, wij hebben er zin in en zullen rapporteren wat de bijzondere ervaringen zullen zijn.