Een uitgestorven doolhof-stadje.

dag 6 – 31 mei

Hoogstens 15 mensen wonen er in het stadje Ane wat qua grote vergeleken kan worden met Bakel. Geen voorzieningen, dus ook geen winkel wel een bar die alleen zaterdags en zondag beperkt open is. Daar kun je ook de sleutel halen voor in de Albergue te kunnen. Eten is eveneens zeer beperkt. Dus ideaal voor mensen die aan de lijn doen.

fotoDe Albergue is van binnen pas gerenoveerd en er staan op dit moment 12 bedden, een nieuwe douche en toilet, alles ruim opgezet. Je hoort en ziet hier niemand en ik ben ook de enige Pelgrim, overigens heb ik tot nu toe nog maar twee Pelgrims ontmoet, een te voet en een met de mountainbike beide eerder deze week. Donatie of vergoeding wordt door de bareigenaar geweigerd, zodat het overnachten niets kost.

Vandaag de gehele dag gelopen met mijn eigen schaduw voor mij zonder onderbreking. Dat wil zeggen geen enkele schaduw van bomen of iets dergelijks onder een strak blauwe lucht waar geen wolkje te bekennen viel. Elle lange grindwegen tussen duizenden ha graan door. Alleen in de bermen een meter breed bloemenpracht van allerlei pluimage, niet alleen klaprozen en Mariettes maar ook distels van soms wel meer als een meter hoog, met als opvulling allerlei soorten gras en veel wilde haver.

fotoHet graan, overwegend gerst en tarwe, is volop aan het rijpen en ik verwacht in de loop van komende week de eerste combine wel tevoorschijn zal komen voor een begin te maken van de oogst. Opvallend is dat men al veel groene haver gemaaid heeft, voorgedroogd, en vervolgens geperst voor veevoer, een fenomeen wat ik nog niet eerder gezien heb.

Nog niet vermeld ; maar nog steeds woont er op elke kerktoren minimaal een ooievaar. Maar dat valt mij na enkele camino ervaringen nauwelijks op.

Vandaag 22 km gelopen morgen heb ik na 24 km weer een Albergue in Nava De La Asuncion, een groter stad waar hopelijk meer bedrijvigheid is.

fotofotofotofoto